บุปผา เหมันต์

บุปผาเหมันต์ทรนงยามหนาวเหน็บ สลายเป็นธุลียามลมอุ่นพัดมา วันคืนเปลี่ยนผันไม่มีสิ่งใดยั่งยืน แต่หากวันนี้ไม่ไขว้คว้าก็ย่อมไม่มีวันหน้าให้กล่าวถึง

จากองค์หญิงแสนบอบบางเมื่อวันวาน ต้องมาสวมเงาเป็นองค์รัชทายาทที่คอยบังลมบังฝนให้นางมาตลอด หากไม่ทำเช่นนี้ก็ไม่รู้ว่าจะรักษาชีวิตน้องชายน้องสาวของตนได้อย่างไร หากไม่ทำเช่นนี้คนเหล่านั้นคงสมหวังกับการตายของพี่ชายนาง แม้ว่าจะลำบากเพียงไหนตนจะขอประครองชีวิตสามพี่น้องนี้ไว้ให้จงได้

“เหตุใดท่านถึงยึดติดถึงเพียงนี้ หากท่านต้องการข้าสามารถพาท่านสามพี่น้องไปหลบอยู่ในที่ที่ไกลแสนไกลได้”

“หากทำเช่นนั้นราษฎรของต้าเหลียนเล่า จะทำอย่างไร แผ่นดินผืนนี้ไม่ใช่ที่ที่พวกเขาจะมาสูบเลือดสูบเนื้อราษฎรไปได้”

“หากท่านแน่วแน่ถึงเพียงนั้น ข้าก็จะเป็นคมดาบพิทักษ์บัลลังก์ใก้ท่านเอง”